Дурдонаҳои ҳақиқат (2)

Фариштагон (малоик) махлуқоте ҳастанд, ки Худованд онҳоро аз нур офаридааст. Онҳо ба чашми инсон ноаён ҳастанд. Имон овардан ба фариштагон, монанди имон доштан ба Худованд, яке аз шартҳои имон аст. Инкор кардани фаришта, ки ба василаи ваҳйи илоҳӣ китобҳои осмониро ба паёмбарон овардааст, ҳамчунин инкори китобҳои осмонӣ ба шумор меравад. Аз ин рӯ шарти дувуми имон аз он иборат аст, ки инсон ба фариштагон имон дошта бошад.